“ฉันถูกเก็บเป็นความลับมาตลอด 57 ปี นั่นมากเกินไปสำหรับเด็กเล็กที่จะแบกรับไว้คนเดียวได้…และนานเกินไป” นี่คือคำพูดของผู้รอดชีวิตนิรนามจากการล่วงละเมิดทางเพศเด็กซึ่งเป็นหนึ่งในกว่า 6,200 คนทั่วอังกฤษและเวลส์ที่แบ่งปันเรื่องราวของพวกเขากับโครงการ Truth นับตั้งแต่การไต่สวนอิสระเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศเด็กเปิดตัวนำร่องในลิเวอร์พูลในปี 2558 สำหรับหนึ่งในสิบ นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเคยบอกใครเกี่ยวกับการล่วงละเมิดของพวกเขา ผู้รอดชีวิตกล่าวต่อว่า: “โครงการความจริงช่วยให้ฉันตระหนักว่ายังไม่สายเกินไปที่จะวางภาระนั้นลง และไม่ใช่ภาระของฉันที่ต้องแบกรับ”
กำลังมองหาสถานที่นอกลอนดอนเพื่อดำเนินการนำร่อง
โครงการ Truth เลือกเมืองลิเวอร์พูลซึ่งมีผู้เข้าร่วม 20 คนซึ่งจัดโดยLiverpool Charity and Voluntary Services (LCVS) เฮเลน ไรอัน หัวหน้าโครงการกล่าวว่า “เราต้องการบางสิ่งที่เป็นกลาง ที่ไม่ใช่โบสถ์หรือโรงเรียน ซึ่งอาจกระตุ้นผู้คนได้” ตั้งแต่เริ่มต้น คณะผู้ให้คำปรึกษาที่เป็นเหยื่อและผู้รอดชีวิตได้แนะนำโครงการ Truth เกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดในการมีส่วนร่วมกับผู้เข้าร่วม Emma Lewis วัย 42 ปีเข้าร่วมการอภิปรายในปี 2560 ก่อนที่จะแบ่งปันเรื่องราวของเธอและแม่ของเธอในการไต่สวน
เธอจำได้ว่าเคยกลัวว่าเธอจะไม่มีใครเชื่อเมื่อพูดถึงการล่วงละเมิดที่เธอประสบเมื่อตอนเป็นเด็กเป็นครั้งแรก แต่การแบ่งปันเรื่องราวของเธอกับการสอบสวนเมื่อผู้ใหญ่ให้เสียงแก่เอ็มมา
เธอบอกกับECHO ว่า: “The Truth Project ได้บอกกับผู้คนว่า ‘เราเชื่อคุณ สิ่งที่คุณกำลังบอกเรา คุณจะได้ยิน คุณได้ยิน’ และฉันคิดว่านั่นเป็นเครื่องมือสำคัญและสำคัญมากสำหรับ เหยื่อและผู้รอดชีวิต พวกเขามาพร้อมกับความรู้ที่ว่าพวกเขาถูกเชื่อ”
ผู้รอดชีวิตคนหนึ่งกล่าวว่า: “มันเป็นภาระหนักอึ้งที่ในที่สุดฉันก็สามารถแบ่งปันเรื่องราวของฉันได้ ฉันไม่สามารถขอบคุณโครงการความจริงได้มากพอสำหรับการสนับสนุนและความเมตตาของพวกเขาตลอดกระบวนการทั้งหมด แม้ว่าเรื่องราวของฉันจะช่วยเหลือเด็กเพียงคนเดียวใน อนาคตมันคุ้มค่าอย่างแน่นอน”
ดังนั้นผู้รอดชีวิตจึงรู้สึกควบคุมสิ่งที่พวกเขาแบ่งปันได้ โครงการจึงใช้วิธี “นำผู้เข้าร่วม”
โดยแต่ละเซสชันกับผู้เข้าร่วมจะแตกต่างกันเล็กน้อย เฮเลน วัย 47 ปี กล่าวว่า “สิ่งที่เหยื่อเริ่มบอกเราคือผลกระทบของความล้มเหลวในสถาบันที่มีต่อพวกเขา มันมีความหมายต่อพวกเขาอย่างไร ความล้มเหลวคืออะไร และสิ่งที่สามารถทำได้แตกต่างออกไป” จากเหยื่อและผู้รอดชีวิต 5,440 คนที่แบ่งปันเรื่องราวของพวกเขากับ Truth Project ระหว่างเดือนมิถุนายน 2559 ถึงมิถุนายน 2564 มากกว่าสองในสามมีอายุระหว่างสี่ถึง 11 ปีระหว่างการล่วงละเมิดทางเพศ และเกือบครึ่งหนึ่งถูกทำร้ายโดยสมาชิกในครอบครัว ประมาณ 15% ถูกทารุณกรรมในโรงเรียน 6% ในสถาบันศาสนา 6% ในบ้านพักอาศัยและบ้านพักเด็ก และ 3% ในความอุปการะเลี้ยงดู
การล่วงละเมิดนี้ส่งผลกระทบตลอดชีวิตต่อ “การศึกษาสุขภาพสวัสดิการ และความสัมพันธ์” ของผู้รอดชีวิต ตามที่เฮเลนกล่าว ผู้เข้าร่วมประมาณ 94% บอกกับโครงการ Truth ว่าพวกเขาได้รับผลกระทบบางอย่างจากการล่วงละเมิดทางเพศเด็ก โดย 88% รายงานว่ามีผลกระทบต่อสุขภาพจิต ของพวกเขา
เอ็มมากล่าวว่า “เมื่อเด็กๆ เหล่านี้เข้าไปในสถาบันดูแลเหล่านี้ พวกเขาคิดว่าพวกเขาถูกพรากจากสภาพแวดล้อมที่พวกเขาถูกทอดทิ้งและได้รับการช่วยชีวิตจริงๆ แต่จริงๆ แล้ว ในหลายกรณีนี้ เด็กๆ กำลังจะเข้าสู่ สถานการณ์ที่แย่กว่าหรือเท่าเดิมยิ่งกว่าที่เคยเป็นมา มันเป็นการหักหลังครั้งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา”
เธอรู้สึก “อ่อนน้อมถ่อมตน” ที่สามารถบอกโครงการความจริงเกี่ยวกับ “ความล้มเหลวของสถาบัน” ที่แม่ของเธอซึ่งเสียชีวิตในปี 2543 ประสบ แม่ของเธอซึ่งกลายเป็นคนติดเหล้าถูกล่วงละเมิดทางเพศที่โรงเรียนสอนเด็กหูหนวก Emma กล่าวว่า “ฉันรู้สึกว่ามันสำคัญมากที่จะบอกเล่าเรื่องราวของเธอกับ Truth Project เพราะผลกระทบและความบอบช้ำทางจิตใจที่เกิดขึ้น ไม่ใช่แค่กับแม่ของฉัน แต่สำหรับคนรุ่นหลังและสมาชิกในครอบครัวคนอื่นๆ การล่วงละเมิดที่เกิดขึ้นกับคนๆ นั้น ไม่ได้อยู่กับคนนั้นอย่างเดียว มันลดหลั่น ไปถึงคนอื่น”
เด็กหญิงวัย 42 ปียังเล่าให้ Truth Project ฟังเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอเองที่ถูกทำร้ายตอนอายุ 6 ขวบ มีเรื่องวุ่นวายมากมายในวัยเด็กของเธอ “มีสาเหตุมากมายสำหรับความกังวล แต่ไม่เคยมีใครถามคำถามที่ถูกต้อง ไม่มีใครยืนขึ้นและพูดว่า ‘คุณปลอดภัยไหม? คุณสบายดีไหม'”
เอ็มมาบอกเพื่อนครั้งแรกเมื่อเธออายุ 12 ปี ก่อนที่จะไปสัมภาษณ์กับตำรวจ เธอได้รับความช่วยเหลือจากบ้านอุปถัมภ์และเจ้าหน้าที่สังคมสงเคราะห์ แต่เธอไม่ได้รับคำปรึกษาในเวลานั้น เธอพูดว่า: “ตอนเด็กๆ คุณสับสน ตอนเด็กๆ คุณกลัว มีอะไรมากมายที่เกิดขึ้นเมื่อเด็กถูกใครบางคนล่วงละเมิดทางเพศ
“มีความสับสนมากมายที่มาพร้อมกับสิ่งนั้น มีความสับสนมากมายที่มาพร้อมกับสิ่งนั้น โดยเฉพาะคนที่คุณรัก สมาชิกในครอบครัว มีหลายสิ่งที่ทำให้มันยากเพราะคุณเชื่อว่าคนเหล่านี้รักคุณ คนเหล่านี้มีไว้เพื่อให้คุณปลอดภัย และจริงๆ แล้วคือคนเหล่านี้เองที่ก่อให้เกิดอันตรายร้ายแรงและน่าสยดสยองที่สุดแก่คุณ และคุณไม่เข้าใจเรื่องนั้น
